Hee lieve mensen!

We waren weer back in Thailand. De vorige keer zijn we via het zuiden naar Cambodja gereisd en nu zijn we vanuit Laos het noorden van Thailand binnen gekomen. Deze keer hebben we niet zo veel cultuurgesnoven maar vooral de feestdagen goed gevierd. Daarnaast hebben we ons duikbrevet gehaald! We zijn nu in India.. en de verhalen waren niet overdreven. We dachten dat we wel wat gewend waren na de afgelopen 4 maanden maar in India is alles nog 10x extremer, ongelofelijk! Maar daar doen we de volgende keer verslag van... We willen jullie nog bedanken voor de nieuwjaarswensen die we op alle manieren ontvangen hebben, leuk dat jullie aan ons denken. Allemaal het nieuwe jaar goed ingeluid?? Onze kerst en nieuwjaar was dit jaar natuurlijk niet zoals gebruikelijk maar het was wel heel speciaal om het zo een keer te vieren..

Kerst in Chiang Mai
Bij aankomst in Thailand viel ons pas op hoe ver dit land ontwikkeld is in vergelijking met veel andere landen in Zuid-Oost Azië. Goede wegen, veel auto's, huizen van steen, supermarkten en andere winkels. Het eerste wat we in Chiang Mai willen doen is ons visum voor India aanvragen bij het consulaat. Na veel papierwerk lijkt het drie uur later eindelijk geregeld maar als we betaald hebben krijgen we te horen dat we ons visa op 31 december pas op kunnen halen.. Wat??! Dat zou betekenen dat we nieuwjaar in de bus naar Bangkok moeten gaan vieren. Gelukkig kunnen we de aanvraag van het visum nog cancellen en besluiten we onze planning aan te passen waardoor we het visum in Bangkok aan kunnen vragen.
Het is die avond kerstavond en om het kerstgevoel op te wekken koopt Lijanne twee kerstmutsen. Vooral Stan is erg blij dat hij nu met een kerstmuts rond mag gaan lopen. Daarna lopen we door de night bazaar waar we merken dat we een goede stad uitgekozen hebben om kerst te vieren want op veel plaatsen zien we grote kerstbomen, andere versiering en horen we kerstmuziek. Kerst lijkt een beetje misplaatst hier vooral vanwege het weer maar het is wel gezellig. Door onze kerstmutsen wordt vaak ‘Merry Christmas' naar ons geroepen. Het past niet helemaal bij de kerstgedachte maar voor kerstavond hadden we kaartjes gekocht voor, de nationale sport van Thailand, thaiboxen. Helaas had kortgeleden een grote brand het stadion verwoest waardoor de wedstrijd in een geïmproviceerd station in de buitenlucht werd gehouden. Voor de start van het eerste gevecht moeten we gaan staan tijdens het volkslied van Thailand uit respect voor de koning. Daarna begonnen de 7 wedstrijden van ieder 5 rondes of tot een knock-out. Voor elk gevecht worden door de boksers verschillende rituelen uitgevoerd voor ze beginnen. De meeste gevechten eindigen na 5 rondes door een beslissing van de jury. Één van de wedstrijden eindigt in een knock-out, wel apart om te zien. Er waren door toeschouwers weddenschappen afgesloten op de winnaar van de wedstrijden waardoor er voor een aantal omstanders duidelijk meer op het spel stond dan alleen de eer. Grappig om te zien hoe deze mensen fanatiek meeleefden.
Eerste kerstdag hadden we tickets voor een X-masparty die 's avonds werd gehouden. Zoals we van tevoren gehoord hadden kwam hier de grootste vrouwelijk DJ van Azië en andere bekende DJ's (niet dat wij er een kende). Er lag sneeuw (van die chemische rotzooi) en er stonden smeltende ijssculpturen. Bij elkaar was er erg veel werk op gedaan en het zag er ook gezellig uit. Toen we het plein op kwamen waar we opgehaald zouden worden door een bus, stonden daar nog twee Australiërs en een Engelse te wachten. Toen bleek dat we niet werden opgehaald door een bus maar door een tuktuk waar we met vijven ingepropt werden. Na een wilde en krappe rit kwamen we bij het feest aan. De eerste twee cocktails waren gratis dus met z´n vijven dronken we bacardi mojito. We vonden al dat ze niet naar mojito smaakte en even later kwam de ober onze drankjes ophalen.. hij was vergeten om er bacardi in te doen, het hoofdbestanddeel notabene! We bestelden een waterpijp met appelsmaak en later kwamen er nog twee Australiërs bij. We hebben gezellig zitten praten en na een paar uur besloten we met hetzelfde groepje om in het centrum van Chiang Mai verder te feesten. Hier sluit nog een Nederlands meisje aan en zijn we nog een aantal uren opstap geweest. Het was super gezellig en de Thaien hadden hun best gedaan om voor een feestelijke kerstsfeer te zorgen met een vuurshow en versiering. Rond half 3 zijn we naar de mac gelopen, voor een verlaat kerstdiner. Toen we daarna terug liepen naar ons guesthouse was het nog druk op straat, niet zozeer met mensen maar vooral renden de ratten over straat..
Tweede kerstdag zijn we ´s middags bezig geweest met het regelen van activiteiten en vervoer voor de komende dagen. Tegen de avond liepen we naar de sundaywalkingstreet. Dit is een markt die een heel blok straten beslaat en waar van alles te koop is. Het is erg druk op de markt maar als er op een gegeven moment het Thaise volkslied klinkt om de koning te eren lijkt het alsof iemand met zijn vingers heeft geknipt, iedereen is stil en beweegt niemand meer. Het duurt even voordat Lijanne in de gate heeft dat ook zij stil moet zijn. Het was wel een heel apart gezicht. Het ene moment bruist de markt van leven, iedereen is in beweging en druk aan het praten, het andere moment staat iedereen muisstil en zegt niemand een woord tot de muziek is afgelopen en ineens alles weer in beweging komt. Op deze markt stellen we ons kerstdiner samen. We eten bij vele kraampjes allemaal kleine hapjes zoals sushi, een curry, loempia´s, padthai, fruit en spaghetti waardoor we een zeer internationaal en goedkoop ( samen voor € 3,30) kerstdiner hadden dit jaar. Na het eten is het tijd voor de nightsafari, dit is een safaripark wat je het beste 's avonds kan bezoeken. We rijden door het park en om ons heen lopen verschillende dieren. Het grappigste is als een nieuwsgierige giraf zijn kop in ons voertuig steekt. In het park zagen we ook een mooie water- licht- en geluidshow op een meer. Net als de afgelopen twee avonden is er ook deze avond weer vuurwerk te zien in Chiang Mai.
De volgende dag zijn we op tijd opgestaan voor een aantal activiteiten die op ons programma stonden. Deze dag gaan we verschilende kortere activiteiten ondernemen waaronder olifantrijden, whitewaterraften, een trekking naar een waterval en een bezoek aan de ´longneck en bigears´. We rijden twee uur naar een olifantenkamp waar de olifanten al op ons staan te wachten. Dit hebben we vaker gedaan dus we stappen snel bij de grootste olifant in het bakje. We zien al gauw dat de olifanten hier minder goed worden behandeld dan in Laos want de mahout (olifantentemmer) gebruikt een hamer met een punt om de olifant aan te sturen. We zitten drie kwartier op de olifant en onderweg rukt hij regelmatig met zijn slurf van die gigantische palmbladeren van een boom. Wat een kracht heeft dat dier. Nadat we van de olifant zijn geklommen moeten we een stukje lopen tot we bij een rivier aankomen. Wij stappen als eersten in een kooi die aan een kabel boven de rivier hangt. We weten niet echt wat er gaat gebeuren maar we krijgen een zetje en vliegen dan met flinke vaart over de rivier. Aan de andere kant worden we weer opgevangen.. het kan ook nooit een keer gewoon gaan he! Daarna begonnen we aan de trekking naar een waterval. We verwachtte er niet veel van aangezien het één uur heen en één uur terug zou zijn maar het was een mooie trekking. We moesten vaak een riviertje oversteken via stenen of over smalle houten plankjes. Verder was het een hele klim over de rotsen aan de zijkanten van de rivier. Aangekomen bij de waterval zijn we even het koude water ingegaan om een douche te nemen. Na de lunch zijn we aan de trekking terug begonnen. Onderweg zagen we nog de grootste spinsoort van Thailand. Wat een joekel! Op zijn menu staan grote insecten en soms zelfs vogeltjes. Hierna was het tijd voor het white-water-rafting. Stroomversnellingen zorgden voor een witte kolkende rivier met een aantal kleine watervalletjes waar wij met een rubberbootje doorheen vaarde. Dit was erg gaaf! Samen met twee Italianen moesten we soms flink roeien om de juiste koers aan te houden om ons tussen de rotsen door te sturen. Hierna hebben we nog een stukje bamboorafting gedaan. Dit was een stuk minder spectaculair. We stonden op een bamboevlot van 12 meter lang en werden zo langzaam meegevoerd door de rivier. Toen we weer droog en wel op de kant stonden hebben we twee dorpjes bezocht. Een bergdorpje waar de H'mong mensen leven en een dorpje van de zogenaamde ‘longnecks' en ‘big ears'. Je kent ze vast wel van plaatjes maar het is bijzonder om zo'n dorpje in het echt te zien. In het dorpje dragen alle vrouwen ringen om hun nek waardoor hun nek wordt opgerekt. Zij doen dit omdat een lange nek in hun leefgemeenschap als schoonheid wordt beschouwd. We zagen in het dorp meisjes van 5 jaar met een paar ringen om hun nek, dit aantal loopt op naarmate ze ouder worden waardoor er oudere vrouwen zijn met 25 ringen. Er zijn ook enkele vrouwen met grote ringen door hun oor. Zij plaatsen steeds grotere ringen in hun oorlel om het gat steeds verder op te rekken omdat ook dit hoort bij het schoonheidsbeeld van dit dorp.. Smaken verschillen zullen we maar zeggen..
De volgende dag vertrokken we 's avonds met de slaapbus naar Bangkok. Na een onrustige nacht waarbij er om 1 uur 's nachts weer gestopt moest worden voor het avondeten (wie verzint dat toch op dat tijdstip?) komen we de volgende dag om half 6 aan in Bangkok.

Bangkok.. visum India aanvragen
We willen vanuit Bangkok zo snel mogelijk doorreizen naar Koh Tao, een eilandje in de Thaise golf in het zuiden van Thailand, om daar nieuwjaar te vieren en ons duikbrevet te halen maar eerst moeten we in Bangkok ons visum voor India aanvragen. We willen overdag ons visum voor India aanvragen en dan 's avonds meteen weer doorreizen naar Koh Tao.
We komen om half 6 in de morgen aan op de Kho San Road (de backpackers straat) en hier is nog volop ‘activiteit'. Op deze woensdagmorgen om half zes zitten er nog heel wat mensen op een terrasje te drinken. Tussen de westerse feestvierders door lopen Thaise meisjes en ladyboys opzoek naar een werk ;) Na een ontbijtje van een straatkraampje willen we de bus en boot naar Koh Tao gaan regelen. Het is echter nog te vroeg en we zoeken eerst een goedkope slaapplaats voor een paar uurtjes. Twee uur later regelen we alsnog de bus en boot om ´s avonds te vertrekken. Helaas zijn de prijzen wel omhooggeschoten doordat het de volgende dag oudjaar is. Nu op naar de ambassade van India om ons visum te regelen. We stappen in taxi en rijden door Bangkok. Dit is ook altijd een belevenis in zo'n grote stad. We staan veel en lang in de file terwijl de teller maar doortikt (baalbaal) en moeten tol betalen omdat we over de snelweg gaan. Het grappige is dat de afslagen van de snelweg niet naar plaatsen verwijzen zoals in Nederland maar naar straten. Misschien krijg je zo een indruk hoe groot Bangkok is?! Als we dan eindelijk bij de ambassade aankomen blijkt dat we hier niet ons visum aan kunnen vragen maar dat we bij het 'visum aanvraagbureau van India' moeten zijn. Deze zit op de 15e verdieping van een ander gebouw wat gelukkig op loopafstand ligt. Als we daar aankomen krijgen we te horen dat hier andere regels gelden dan in Chiang Mai en dat we twee ingevulde aanvraagformulieren en twee kopiën van ons paspoort mee hadden moeten nemen. Er worden alleen getypte aanvragen in behandeling genomen dus we verlaten het gebouw en gaan opzoek naar een internetcafé. Gelukkig kwamen we in een internetcafeetje waar vaker gefrustreerde reizigers aankomen die een visum van India aan willen vragen dus de eigenaresse wist wat we moesten. Dat was maar goed ook want het waren onlogische formulieren en als we een punt, komma of streepje teveel hadden gezet konden we weer terug. Terug bij het ‘visum aanvraag bureau' krijgen we de volgende verassing, wij willen een double entry visa omdat we vanuit India tussendoor naar Nepal willen maar er worden tegenwoordig alleen single entry visa verstrekt voor toeristen naar India. Als we zeggen dat we wel echt een double entry visa nodig hebben moeten we in ons beste engels een brief schrijven en verder hopen dat ons ‘speciale verzoek' wordt verhoord.
Als we gaan moeten we nog 130 euro afrekenen voor het stickertje wat we hopelijk in ons paspoort krijgen en zitten we 3 uur later weer in de taxi terug. Net als op de heenweg proberen taxichauffeurs ons regelmatig een oor aan te naaien. We moeten 107 bath betalen en als we 150 geven lacht hij en zegt dat het goed is. Uhm volgensmij bepalen we zelf nog altijd de fooi?! Natuurlijk heeft hij ook geen wisselgeld. Tenslotte vermaken we ons die dag nog in Bangkok en staan we 's avonds om 18.00 uur klaar om naar Koh Tao te reizen.
Na een uur waarin we alle kanten opgestuurd zijn (Koh Tao? Rechts staan. Koh Tao? Links staan. Wat is het nou? Rechts!) en uiteindelijk een heel stuk gelopen hebben zitten we in de bus en rijden we de hele nacht door. Na een stop van anderhalf uur rond 6 uur ‘s morgens stappen we in de volgende bus die ons weer verder brengt. Wij zijn in de veronderstelling dat we om 9 uur 's morgens in Koh Tao aan gaan komen tot een vrouwtje tegen ons zegt: 'Koh Tao? Waarom zijn jullie niet eerder uitgestapt?' Als blijkt dat meer mensen die naar Koh Tao willen nog in de bus zitten horen we dat de chauffeur vergeten is om ons te waarschuwen dat we onderweg uit moesten stappen. Gevolg is dat we in plaats van 9.00 uur om 15.00 uur 's middags aankomen en dat we ruim 400 kilometer om rijden en varen. Dat was balen, zeker na twee nachten door te hebben gebracht in een bus hadden we gehoopt er toch bijna te zijn!

Nieuwjaar in Koh Tao
Op het kleine eilandje Koh Tao zitten ontzettend veel duikscholen. Om niet te verdrinken in het aanbod (lekker toepasselijk) hadden we in Laos al gemaild met een Nederlandse duikschool op Koh Tao `Impian divers´ waar we via internet goede recensies over hadden gelezen. We hadden de duikcursus vastgelegd en bij de cursus inbegrepen was ook een kamer dus daar hoefden we ons niet druk om te maken.
Om 15.00 uur komen we eindelijk op het mooie eilandje aan en stroomt de boot leeg. Als we de pier aflopen staan hordes mensen met aanbiedingen voor kamers, feestjes en duikcursussen klaar. We lopen direct naar onze duikschool waar we kennis maken met de eigenaar en tevens instructeur Robert die ons naar onze kamer brengt. De kamer is klein en basic maar zit op een super locatie. We liggen namelijk direct aan het strand en in onze kamer horen de golven. Na even opfrissen en eten gaan we terug naar de duikschool om wat zaken vast te leggen en maken kennis met de andere Nederlandse instructrice Anita die ons met name zal gaan begeleiden. We spreken af dat we na het oud en nieuwfeest nog een dagje kunnen herstellen en dan vanaf 2 januari aan de cursus beginnen. We krijgen onze theorieboeken zodat we alvast een begin kunnen maken met de theorie.
De volgende dag, oudjaarsdag, nemen we een duik in de zee voor ons kamertje en gaan daarna de theorie leren op het strand.. goh wat hebben we het zwaar ;) We hadden gehoord dat we voor het beste oud en nieuwfeest op Sari beach moesten zijn dus om een uur of 9 's avonds delen we met twee Amerikanen de laadbak van een pick-up en rijden we richting Sari beach. Als we aankomen weten we al dat het een super jaarwisseling gaat worden. Wat een sfeer! We hadden besloten om onze camera niet mee te nemen dus we zullen het maar beschrijven. Het strand ligt in een baai waardoor we links en rechts van ons over het water de lichtjes en feestende mensen bij vele strandtentjes zagen. Op het strand zitten mensen op kussens wat te drinken. Aan de rand van de zee verzorgen een paar jongens een vuurshow waarbij we wel blij zijn dat we wat verder ervan af zitten (zo goed getraind zijn ze niet). De hele avond wordt al mooi vuurwerk afgestoken. Niet veel maar vooral groot vuurwerk met mooie vuurpijlen. Verder werden er de hele avond honderden Japanse wenslantaarns opgelaten wat er super mooi uitzag. Het was echt genieten, wat een topsfeer! Na 11 uur worden alle kussens op het strand opgeruimd en staat het strand ook vol feestende mensen. Om de avond goed te beginnen bestellen we een bucket rum. We gaan ergens zitten en steeds komen er andere mensen tegenover ons zitten waarmee we aan de praat raken. Erg gezellig! We staan er zelf soms van te kijken hoe gemakkelijk contact maken hier gaat. We hebben hier trouwens al vaak gemerkt dat buitenlanders eigenlijk altijd erg positief tegenover Nederlanders staan. We kunnen dan ook steeds met trots zeggen dat we uit Holland komen als ze er naar vragen. Hebben jullie trouwens ooit van het begrip ‘dutch-courage' gehoord? Een Engels stel was echt verbaasd dat we hier nog niet van gehoord hadden terwijl het schijnbaar onder Engelse en Amerikanen een zeer bekend begrip is. Iets voor 12 uur zijn we met een Nederlands stel aan de praat geraakt. Om 0.00uur wordt er door het hele strand afgeteld en wensen we elkaar en daarna deze mensen gelukkig nieuwjaar alsof we ze allang kennen. Dan geeft de man zijn mobiel aan Lijanne en zegt: 'bel maar naar huis, de zaak betaald toch'. We hebben deze maanden nog niet gebeld dus dat was wel heel bijzonder (en emotioneel;)). Het is echt een geweldig feest, we drinken iets té veel, nemen nog een paar warme nieuwjaarsduiken in de zee waar Stan zijn slippers vergeet en liggen uiteindelijk om 5 uur in ons bedje. Nieuwjaarsdag verloopt erg rustig en we doen niet veel. Stan komt zelfs zijn bed niet uit om te eten. Een goed begin van het nieuwe jaar haha!

Duiken!
Gelukkig is Stan de volgende dag weer ‘boven water' want we gaan deze dag onder water. We willen in vier dagen een zogenaamd open water brevet halen waarmee we tot 18 meter diepte zelfstandig mogen duiken. Omdat we aan kunnen sluiten bij drie Nederlanders die al een dag eerder waren begonnen werken we iets harder waardoor we uiteindelijk ons brevet in drie (lange!) dagen halen. De eerste ochtend zijn we enkel bezig met theorie. Grappig om in Thailand in de ‘schoolbanken' te zitten. De theorie heeft een natuurkundige invalshoek en gaat vooral over de gevolgen van het diep onder water zijn op je lichaam, hoe je hier rekening mee moeten houden en over de te nemen veiligheidsmaatregelen. ´s Middags maken we onze eerste duik. Tijdens deze duik doen we op drie meter diepte verschillende oefeningen bijvoorbeeld het onderwater leegmaken van het masker en we oefenen wat we moeten doen als we geen zuurstof meer hebben. Als onze fles bijna leeg is wisselen we hem om op de boot en maken we nog een duik. We gaan nu al naar 9 meter diepte, wel spannend meteen de eerste dag. Vooral Lijanne blijkt veel moeite te hebben om haar oren te klaren (dit moet om het drukverschil van het water en de luchtholtes in je lichaam te compenseren). Maar als we na 7 minuten dan op 9 meter diepte zijn is het genieten van het koraal en de vissen. Terug in de duikschool is het avond en kijken we nog een theoriefilm.
De volgende dag beslaat de theorieles weer de hele ochtend. We krijgen veel nieuwe informatie maar het is wel interessant. We leren nu ook duiken plannen aangezien we na de volgende dag (als het goed is) gecertificeerd zijn om zelfstandig te duiken. Je moet dan met veel dingen rekening houden zoals het stikstofgehalte dat wordt opgebouwd in je lichaam tijdens een diepe duik. 's Middags maken we weer twee duiken, deze keer op 12 meter diepte. We moeten steeds eerst een aantal oefeningen doen en vervolgens gaan we rondzwemmen over de super mooie koralen. We moeten steeds proberen om door middel van onze loodgordel en trimvest ervoor te zorgen dat we neutraal drijfvermogen krijgen waardoor we niet drijven en niet zinken maar als het waren gewichtloos in het water zweven, gaaf gevoel is dat. Als dit goed is gelukt kunnen we door middel van in en uitademen stijgen en dalen in het water. Als onze flessen na de tweede duik bijna leeg zijn zwemmen we terug naar de boot en wordt er geroepen dat er een walvishaai in de omgeving is gezien. Een walvishaai is de grootste vis die er bestaat (potvis en walvis zijn wel groter maar dit zijn zoogdieren) dus die willen we wel eens van dichterbij gaan bekijken. We klimmen snel op de boot die daar heeen vaart, doen onze trimvesten en het lood af en gaan met onze snorkels het water in. We hebben geluk want de walvishaai is er nog en we zien hem van nog geen meter afstand. Het is nog een jongere van 'maar' 4 meter waardoor hij nog speels is en rustig om ons heen blijft zwemmen, wat geweldig!! Terug in de duikschool moeten we nog even in de schoolbanken voordat we gaan eten en snel naar bed gaan.
De laatste dag begint met het laatste stukje theorie waarna we om 10 uur met de boot vertrekken. We maken weer twee duiken en deze keer op 18 meter diepte. Het is gek idee om op die diepte op de zeebodem te zitten en daar verschillende oefeningen te doen. Naast de oefeningen gaan we ook weer ‘gewoon' duiken. We duiken altijd in buddyteams waarbij tweetallen elkaar in de gaten moeten houden en bij problemen moeten helpen. Nu zijn wij naast vriend en vriendin en collega's ook nog buddy's onder water ;) Deze keer zien we onder andere zeeschildpadden die bovenaan Stans lijstje stonden, jeeuh! Na de duik sluiten we de cursus af met een theoretisch examen waarbij we van de 50 vragen toevallig beide drie fouten hadden waarvan twee dezelfde, zonder te af te kijken! Ons brevet is binnen en we hebben deze dagen veel geleerd, het was echt een super ervaring en we hebben erg genoten van de mooie dingen die onder water te zien zijn.
De volgende dag stond de terugreis naar Bangkok op het programma en we hadden naast het duiken en oud en nieuw nog niet veel gezien van dit prachtige eiland. Daarom besloten we om 's morgens voor we richting Bangkok vertrokken te voet het eiland te gaan verkennen ;p. Koh Tao heeft erg mooie stranden, wat een plaatjes.. jammer dat we niet langer konden blijven om één dagje aan het strand te liggen. Die middag hebben we de boot gepakt naar Chumphon waar we uiteindelijk ruim 6 uur op de trein hebben moeten wachten. Omdat we per se naar Bangkok moesten vanwege ons visum en een vliegticket schrokken we toen we hoorden dat alle boten richting Bangkok voor de komende dagen vol zaten. Gelukkig kregen we de mogelijkheid om de kaartjes van een Nederlands stel over te kopen. Deze waren eigenlijk veel te luxe en duur voor ons maar we waren allang blij dat we naar Bangkok konden. We baalden behoorlijk toen we iets later hoorden dat er nog wel goedkope kaartjes waren. We hadden nu 50 euro te veel betaald maar we hadden dan wel een eigen coupeetje met bed in de trein naar Bangkok. Dan maar genieten van het reizen in stijl alleen wie verzint het om in ons kleine coupeetje 12 blazers van een airco aan te brengen?!

Last stop voor India.. Bangkok.
We komen 's morgens om tien uur aan in Bangkok. Twee dagen later vliegen we naar Kolkata (India) en we moeten onze visa van India de dag daarvoor nog ophalen. We hadden dus deze dag nog over om ons voor te bereiden op India. Stan gaat naar de kapper (1e keer in Azië, zijn schoonmoeder vond het nodig;)), we sturen wat overtollige spullen in een pakketje met de bootpost naar huis, we kopen een lonelyplanet en we besteden het wassen van onze kleren een keer uit. Verder lezen we ons in over India en Nepal. Dat is wel nodig want volgens de verhalen gaat dit beide heftig worden.
De volgende dag kunnen we eindelijk ons visum voor India ophalen. Toen we 's morgens voor 9 uur onze paspoorten ingeleverde zei de medewerkster doodleuk ‘bel om 4 uur maar dan hoor je wel of jullie het paspoort met visa tussen 5 en 6 kunnen ophalen'. Pardon?! We hebben het ruim een week geleden aangevraagd en zouden vandaag ons visum krijgen, het moet zelfs want we vliegen morgen. Natuurlijk wordt ook hier weer moeilijk over gedaan en moet er iemand bijkomen. Als we verzinnen dat onze vlucht om 8 uur 's morgens vertrekt stemmen ze eindelijk in en kunnen we aan het einde van de dag ons visum ophalen.. wat een gedoe was het regelen van dit visum zeg!

Liefs van ons!